Woorden in de Wijk: Wijkgedicht
Spreek tekst uit
Hannan van Rooij is de Wijkdichter van Vinkhuizen. Eens per maand deelt ze een gedicht of verhaal over het leven in Vinkhuizen.
“Toen ik begin dit seizoen wijkdichter werd is er een openingsavond geweest in Tuin in de Stad. Daar gaf ik een workshop waarbij iedereen iets schreef over thuis zijn in Vinkhuizen en Groningen. De gedichten van de mensen die er waren mocht ik lezen en ik heb daar één gedicht van gemaakt. Met dank aan de buurtbewoners!”
Plantsoenbuurt, Gruno, UMCG
De Hoogte
Thuis = Groningen
Reis door de stad
Ouder worden
We hebben nu een kat.
Zo bevind ik me niet in eenzaamheid
Zij, ik, jij, zij en wij ons totdat ik een ons weeg om zeep, totdat het dom leek.
Zo ongegrond als ik mij maar kan voelen, mag blijkbaar de bodem gelegd.
Wanneer ik de druppels op de galerij hoor, de wc van 7 verdiepingen hoger en het irritante huisfeestje op dinsdagavond met de spicegirls heel hard aan. Is wanneer ik weet dat ik bij jou.
Dat ik bij jou.
In Vinkhuizen
Daar vind ik de huizen
Of
Vin’ ik de huizen mooi in een rijtje staan
Als ik mijn weg samen met jou vervolg en we gaan
We gaan door totdat ze tegen ons zeggen
Stop
Tot hier en niet verder
De weg is tot hier en het vertier en plezier maakt plaats voor een summier gestommel van de boze menigte bejaarden die net hun touringcar uit zijn gestapt.
Om een stadswandeling te maken van anderhalve kilometer
In hun tempo zullen ze er waarschijnlijk zo’n 3 uur over doen.
Wat er gebeuren zou
Wat ik ervan verwachten wou
Geen idee.
Hier is waar ik twijfel en dingen zeker weet.
Over bijvoorbeeld: Wie gaat de afwas straks doen?
Ik denk aan niets, niets die mijn gedachten naar wereld breng, waar al dingen in mijn wereld steeds aan bod komt
Niet, niets.
Mijn gedachten en een wereld wanneer ik instap heb ik zoveel ding waar ik tegen aan loop
Niets. Mijn wereld waar ik mijn rust en veiligheid in vindt, mijn kasteel, mijn bergen en vooral mijn niets
Hoop te schrijven over mijn niets waar geen einde is.
Mijn gedachtes erna gehold
Schrijf ik loze woorden op
Als eten op een bord
Maar dan een leeg bord
Zo wil ik mijn hoofd straks zien
Netjes leeggegeten.
Hier is het om in te slapen en te waken
Te dromen van een daar waar alles anders zou
Kunnen zijn, ware het niet dat
En dat, dat is wat ik thuis noem
Dat wat onveranderlijk veranderd
En ik verander mee
Volg ons op Instagram of Facebook voor snelle updates over uw wijk. Wilt u zelf nieuws of een activiteit delen? Stuur uw bericht via ons contactformulier.