Op de Koffie bij… Marjon Vischjager
Spreek tekst uit
Iedere maand gaat Marloes op de koffie bij een leuke vrijwilliger, werknemer of wijkbewoner die echt iets met Vinkhuizen heeft. Deze maand gaat ze bij Marjon Vischjager in de Pareloester langs.
Leer je buren kennen
Op vrijdagochtend rond 10 uur kom ik bij de Parelflat aan. De Pareloester zit een beetje verstopt achter de ingang van de flat. Ik hoef gelukkig niet lang te zoeken, want de eerste bezoekers van de koffieochtend komen gezellig samen aanwandelen. De Pareloester zelf bestaat uit een ontvangstruimte, een keuken, een mooie grote zaal en een terras. De koffie, thee en koekjes staan al klaar voor de bezoekers. Het gebouw is van Patrimonium, maar wordt door Marjon Vischjager en haar man Max beheerd.
Marjon ontvangt de bezoekers met een warme lach en hier en daar een grapje. We gaan samen aan de lange tafel zitten. “We zijn drie jaar geleden begonnen met de koffieochtend, net na corona”, vertelt Marjon. “ Veel mensen waren eenzaam. Bij de koffieochtend kunnen mensen hun buren leren kennen.” Het idee sloeg aan. “We begonnen met 4 bezoekers. Nu zijn het er soms wel 25.”
Er zitten al snel zo’n tien mensen aan tafel, maar er komen de hele ochtend door bezoekers binnendruppelen. De oudste bezoeker is Henk Flikkema (93). Hij woont vlakbij en komt met zijn scootmobiel naar de Pareloester voor gezelligheid, een potje klaverjassen en een broodje kroket. “Ik vind het hier leuk. Ik heb hier ook mijn 90e verjaardag gevierd”, vertelt hij trots.
Op elkaar terugvallen
Marjon is erg ziek geweest. “Ik heb borstkanker gehad”, vertelt ze. “Nu ben ik weer helemaal schoon, maar ik heb niet evenveel energie als voordat ik ziek werd.” Dat weerhoudt Marjon er niet van om veel te doen voor de Pareloester. “We organiseren ook andere activiteiten zoals klaverjassen en sjoelen. Twee keer per week bewegen we op muziek. Daar doe ik zelf ook aan mee, want ik wil mijn conditie weer verbeteren.”
Het helpt dat Marjon en Max in de Parelflat wonen. Ze zijn dus altijd dichtbij. Toch is het veel werk, met name om elke week boodschappen te halen. Gelukkig hoeven Marjon en Max het niet alleen te doen. De Pareloester heeft een bestuur met 4 leden. Een van hen is Anna Nieborg, die vandaag koffie en thee inschenkt terwijl Marjon met mij kletst. “Anna is mijn rechterhand”, zegt Marjon. “Toen ik ziek was nam ze het vaak van me over. We kunnen op elkaar terugvallen.”
Warme sfeer
De warme sfeer tekent de Pareloester. Marjon knikt. “We kennen elkaar ondertussen goed. We hebben leuke maar ook serieuze gesprekken. Soms prikken we elkaar een beetje, met grapjes. Het leukste is dat je ziet dat mensen het naar hun zin hebben. Dat geeft voldoening!” Echt een verborgen pareltje dus, die Pareloester.
Benieuwd naar nog meer verhalen uit de wijk? Klik dan hier.
Volg ons op Instagram of Facebook voor snelle updates over uw wijk. Wilt u zelf nieuws of een activiteit delen? Stuur uw bericht via ons contactformulier.